Zaświadczenie A-1 nie przesądza o kwalifikacji wyjazdu

Poświadczenie ZUS o kontynuacji polskich ubezpieczeń trzeba uzyskać zarówno w przypadku wysyłania pracownika w zagraniczną podróż służbową, jak i oddelegowania go do czasowego wykonywania pracy za granicą. Od kwalifikacji wyjazdu zależy natomiast podstawa składek.

Pracodawcy wysyłając pracowników za granicę często mają dylemat, czy dany wyjazd ma charakter podróży służbowej, czy też należy go traktować jako oddelegowanie z perspektywy polskich przepisów. Prawidłowe ustalenie tej kwestii ma kluczowe znaczenie ze względu na obowiązki, jakie są nałożone na pracodawcę w związku z formą wyjazdu z perspektywy prawnej (np. obowiązek wypłacenia diety – podróż służbowa, obowiązek notyfikacji delegowania do odpowiednich władz kraju przyjmującego), ale także ubezpieczeniowej.

Pracodawca powinien ustalić, czy w okresie, kiedy jego pracownik wykonuje pracę tymczasowo z terytorium

innego państwa, składki na ubezpieczenia społeczne nadal powinny być odprowadzane do ZUS oraz w jaki sposób ustalić podstawę ich wymiaru.

Uregulowanie w przepisach

Pracodawca może wykorzystywać zarówno podróż służbową, jak i oddelegowanie w celu skierowania pracownika do pracy za granicą lub wykonywania zadań istotnych dla pracodawcy. Każda z tych form powinna być uzasadniona określonymi warunkami, celem i charakterem wyjazdu pracownika. Od tych elementów zależy bowiem wybór prawidłowej formuły świadczenia pracy – podróży służbowej lub oddelegowania.

Podróż służbowa została uregulowana w kodeksie pracy. Zgodnie z art. 775 § 1 k.p. podróżą służbową jest...